The Sims 4: Czar Natury – recenzja dodatku. Czy wróżki odmienią rozgrywkę? (PC)

The Sims 4: Czar Natury – kiedy magia wraca do korzeni (PC)

Seria The Sims 4  od dawna żyje w stanie osobliwego napięcia — między obietnicą życia bez granic a schematami, które od lat trudno już nazwać zaskakującymi. Po kolejnych dodatkach skupionych głównie na rozszerzaniu katalogów i stylów życia, Czar Natury przynosi coś, co wydaje się bliższe pierwotnemu duchowi serii: zabawę w bycie kimś więcej niż człowiekiem.

Wróżki wracają po latach nieobecności, a ich obecność to nie tylko sentymentalny ukłon w stronę The Sims 3: Nie z tego świata, ale też próba splecenia magii z codziennością — ze światem emocji, natury i rytmu życia simów. W teorii to idealne połączenie: fantastyczny pierwiastek zakorzeniony w organicznej symulacji. W praktyce jednak Czar Natury balansuje pomiędzy fascynacją światem przyrody a znaną już, uproszczoną strukturą rozgrywki.

To nie tylko powrót magii, ale też test, jak daleko The Sims 4 może posunąć się w tworzeniu alternatywnych form życia, nie tracąc przy tym swojego charakteru. Próba ożywienia symulacji przez emocje, przypadkowość i ekologiczną symbolikę. Próba, która nie zawsze wychodzi zwycięsko, ale niewątpliwie odświeża sposób, w jaki patrzymy na życie w tej cyfrowej rzeczywistości.

Narodziny wróżki

W Czarze Natury droga do zostania wróżką prowadzi dwiema ścieżkami. Najprostsza to klasyczne „stwórz sima”, gdzie już na etapie kreacji możemy wybrać magiczne skrzydła i kolor skóry. Druga, znacznie ciekawsza, wymaga cierpliwości. Trzeba porozmawiać z wróżką, zdobyć specjalny eliksir i odnaleźć wodę, w której dokonuje się przemiana. To przyjemny rytuał, ale pozbawiony większego wyzwania. Proces mógłby być bardziej rozbudowany, zwłaszcza w dodatku, który tak mocno podkreśla więź z naturą i duchowością.

Samo granie wróżką przypomina znane już formy nadnaturalnego życia — blisko mu do wilkołaków czy wampirów, co w tym przypadku działa na plus. Mamy tu bowiem system rozwoju umiejętności i drzewko decyzji, które pozwala kształtować charakter postaci. Można iść w stronę dobrej wróżki, wspierającej innych, lub wybrać ścieżkę psotnej, czyli takiej, która psuje rzeczy, postarza simów czy manipuluje emocjami. I właśnie emocje są kluczem: to z nich wróżki czerpią moc, karmiąc się nastrojami otoczenia.

Drzewko rozwoju jest zaskakująco obszerne i oferuje wiele drobnych umiejętności, od przyspieszania wzrostu roślin po manipulowanie aurą natury. W połączeniu z cyklem księżyca, który wpływa na kondycję i nastroje wróżek, daje to wrażenie spójnego, organicznego ekosystemu. Warto też wspomnieć o nowych mechanikach, takich jak śmierć z przesytu emocji czy miniaturowe formy postaci — wróżki potrafią się zmniejszać, kąpać w zlewie, spać w domku dla lalek, a nawet odbywać bara-bara w powietrzu. To wszystko brzmi absurdalnie, ale w praktyce sprawia, że życie tej istoty jest nie tylko inne, ale i autentycznie odmienne od ludzkiego.

Choć gra wróżką daje wiele swobody i satysfakcji, wciąż brakuje jej głębszych konsekwencji. Zmienność natury, balans dobra i zła — wszystko to mogłoby mieć większy wpływ na świat i relacje z innymi simami. Czar Natury oferuje piękną formę, ale tylko częściowo wykorzystuje jej potencjał.

Życie w rytmie natury

Bycie wróżką w Czar Natury to nie tylko nowy wygląd i skrzydła, to całkowicie odmienny styl życia. Dodatek wprowadza zestaw mechanik, które odrywają simów od miejskiego komfortu i przenoszą ich bliżej natury. Można spać niemal wszędzie, na trawie, w lesie, na podłodze, a jakość odpoczynku zależy od poziomu umiejętności „W zgodzie z naturą”. Im silniejsza więź z otoczeniem, tym mniej potrzebne stają się klasyczne udogodnienia.

To jednak dopiero początek. Od piątego poziomu umiejętności wróżki mogą żywić się rybami i żabami, a z czasem dosłownie czerpać pożywienie z ziemi. W miarę rozwoju potrafią rozmawiać z naturą, co pozwala im funkcjonować niemal całkowicie poza społeczeństwem. Dla jednych to ciekawy sposób na roleplay i survival, dla innych pretekst, by oderwać się od przewidywalnych schematów życia w The Sims 4.

W duchu tej niezależności pojawia się też kilka drobnych, ale znaczących funkcji. Wróżki mogą przyzwać „sławojkowy krzew”, by załatwić potrzeby gdziekolwiek, a także kąpać się w jeziorze czy tworzyć mikstury z dziko rosnących składników. Całość buduje spójne doświadczenie, w którym życie w naturze nie jest dodatkiem, a pełnoprawnym stylem rozgrywki.

Nowością w Czar Natury jest też system powodzenia, widoczny w panelu simologii. Każdy dzień może być szczęśliwy albo pechowy — losowo, bez kontroli gracza. Wpływa to na niemal każdą czynność: gotowanie, pielęgnację roślin czy pracę. Mechanika jest prosta, ale skuteczna, bo dodaje nieprzewidywalności, przez co życie simów staje się mniej schematyczne, a każda decyzja ma odrobinę ryzyka. Warto jednak zaznaczyć, że system można wyłączyć w ustawieniach, jeśli ktoś woli pełną kontrolę nad losem swoich postaci.

To właśnie w tych detalach Czar Natury pokazuje największą siłę. Nie chodzi o spektakularne czary, lecz o mikrozmiany w rytmie życia — spanie pod gołym niebem, posiłek z przypadkowo znalezionych składników, uzależnienie od emocji innych. To powolne, organiczne tempo sprawia, że ten dodatek rzeczywiście pachnie naturą, nawet jeśli jego mechanizmy nie są tak głębokie, jak mogłyby być.

Nowe systemy i kariera naturopaty?

Największym zaskoczeniem Czaru Natury  nie jest sama magia, lecz codzienność, którą ten dodatek potrafi odmienić. EA zdecydowało się rozwinąć system zdrowia simów, wprowadzając dolegliwości i nową umiejętność aptekarstwa. To krok w stronę realizmu, ale z typowym dla serii szczyptą absurdu.

Dolegliwości działają jak losowe choroby — mogą być uciążliwe, ale też zaskakująco zabawne. Obok klasycznych objawów, jak gorączka czy kaszel, pojawiają się też efekty nadnaturalne: sim może na przykład... kaszleć simoleonami. Każdą przypadłość można przeczekać, leczyć na stole aptekarskim lub odwiedzić naturopatę— nową profesję, która wprowadza dodatkowy wymiar rozgrywki.

Kariera naturopaty to hybryda znanych już systemów, trochę jak praca lekarza z dodatku Witaj w pracy, ale osadzona w świecie zielarstwa i alchemii. To kariera otwarta, z dziesięcioma poziomami, którą można wykonywać zarówno w placówce, jak i w domu. Już od drugiego poziomu można przyjmować pacjentów we własnych czterech ścianach. Rozmowa, diagnoza, przygotowanie odpowiednich składników na stole aptekarskim, to schemat, który początkowo fascynuje, ale z czasem staje się zbyt powtarzalny i zajmuje zbyt dużo czasu. Brakuje w nim nieprzewidywalności czy ryzyka, które mogłyby nadać tej profesji więcej życia. Bo w jakim realnym świecie moglibyśmy zajmować się tylko jednym pacjentem przez cały dzień? Na pewno dobrze się nim zajmiemy i przebadamy, ale cena pewnie za taką wizytę byłaby dość wysoka. Prawdziwe czy nie, tak wygląda często zajmowanie się “pacjentami”, których przyjmujemy w domu.

Z aptekarstwem wiąże się też nowy system równowagi — wskaźnik wpływający na samopoczucie sima w dłuższej perspektywie. Niski poziom równowagi oznacza większą podatność na choroby i emocjonalne rozchwianie. To ciekawa próba połączenia zdrowia fizycznego z psychicznym, choć mechanicznie system nie jest tak rozbudowany, jak mógłby być. Trzeba jednak docenić jego potencjał – wprowadza długofalowe skutki decyzji i nadaje codzienności większej wagi.

Na stole aptekarskim można tworzyć nie tylko lekarstwa, ale też eliksiry emocjonalne, czyli mikstury wzmacniające szczęście, spokój czy pewność siebie. Składniki można zdobyć w naturze lub kupić, co dodaje lekki element zbieractwa i ekonomii. Całość dobrze komponuje się z wróżkowym stylem życia, bo tworzenie eliksirów ma w sobie coś z medytacji – powolne, rytualne, wpisane w rytm świata.

Innisgreen – miasto magii i niechęci

Nowy świat w Czar Natury to Innisgreen – miejsce, które z pozoru przypomina spokojną prowincję, ale kryje w sobie więcej napięcia, niż można by się spodziewać. Składa się z trzech dzielnic: Everdrew, Świerkowego Zagajnika i Wybrzeża Adhmor. Każda z nich ma własny klimat i relacje z magią, od zafascynowania naturą po otwartą wrogość wobec wszystkiego, co nadprzyrodzone.

Everdrew wyróżnia się najbardziej, to serce natury, z malowniczym jeziorem, w którym można dokonać przemiany w wróżkę. Całość przypomina senne, nieco bajkowe pejzaże, w których natura wydaje się czymś żywym i obserwującym. Wędrując po tej dzielnicy, trudno oprzeć się wrażeniu, że świat naprawdę reaguje na obecność magii.
Świerkowy Zagajnik to z kolei przestrzeń bardziej przyziemna, spokojna, pełna ukrytych miejsc i króliczych nor, które prowadzą do sklepów, księgarni czy warsztatów.
Najciekawszym obszarem pozostaje jednak Wybrzeże Adhmor, gdzie mieszkańcy otwarcie nie znoszą magii i wróżek. To subtelny, ale ważny motyw, bo dodatek wreszcie pokazuje, że bycie nadnaturalną istotą nie zawsze oznacza podziw i akceptację. Tutaj magia może mieć konsekwencje.

W Innisgreen pojawia się też nowa aktywność – Baśnie. To drobne zadania dostępne na tablicy informacyjnej, oferowane przez lokalnych mieszkańców. Ich realizacja przypomina mini-questy: przynieś, porozmawiaj, pomóż, odbierz nagrodę. Choć mechanicznie są proste, dobrze wpasowują się w narrację świata – nadają wrażenie społeczności, która żyje i reaguje na działania gracza. Szkoda jedynie, że brakuje tu większej głębi czy rozwijających się wątków.

Świat został zaprojektowany przez społeczność, co widać w różnorodności parcel – od domów z naturalnych materiałów po artystyczne konstrukcje pełne zieleni. W sumie jest ich czternaście, a między nimi rozrzucone są liczne królicze nory: księgarnia z używanymi książkami, mały sklepik, czy leśna polana. Choć wiele z tych miejsc to tła, nie można im odmówić klimatu – Czar Natury  to jeden z najładniejszych dodatków wizualnie od dawna.

Stwórz Sima i tryb budowania

Choć Czar Natury  opiera się przede wszystkim na magii i naturze, trudno byłoby pominąć to, co w The Sims 4 stanowi rytuał każdej nowej instalacji, czyli długie godziny w „Stwórz Sima” i przegląd nowości w trybie budowania. Ten dodatek pod tym względem jest spójny, ale nie rewolucyjny.

W kreatorze simów pojawiły się przede wszystkim elementy przeznaczone dla wróżek: różne typy skrzydeł, uszu, a także nowe kolory skóry i oczu, aż osiemnaście odcieni, których nie znajdziemy u zwykłych simów. Towarzyszą im fantazyjne fryzury i zwiewne stroje, często zdobione motywami liści, gałązek czy płatków kwiatów. To zdecydowanie jeden z tych dodatków, które wizualnie trafiają w sedno tematu: natura spleciona z magią.

Na poziomie cech i aspiracji widać jednak pewne uproszczenie. Dodatek oferuje trzy nowe cechy — Miłośnik roślin, Mistyczny i Burzyciel — oraz trzy aspiracje: Nomada Natury, Wróżkowe historie i Entuzjasta mikstur. Każda z nich ma tylko dwa etapy rozwoju, co sprawia, że pełnią raczej rolę wprowadzenia niż długofalowego celu. To przyjemny tutorial w świecie magii, ale zabrakło w nim ambicji, zwłaszcza że seria potrafiła już pokazać bardziej złożone ścieżki aspiracyjne.

Więcej życia widać w trybie budowania, który zachwyca detalami. Dodano 163 nowe obiekty, od mebli i dekoracji po elementy ogrodowe. Styl jest konsekwentny, rustykalno-magiczny, z nutą baśniowej fantazji. Łóżko z baldachimem z pnączy, półka w kształcie drzewa czy prysznic z kamieni to przykłady przedmiotów, które idealnie oddają ducha dodatku. Nowością są też rośliny doniczkowe, o które można dbać jak o żywe organizmy, choć bywają kapryśne, potrafią znikać i wymagają sporo uwagi.

Mimo bogatej listy obiektów, można odnieść wrażenie, że twórcy nie do końca wykorzystali potencjał motywu natury. W dodatku poświęconym ziemi i magii zabrakło większej liczby roślin i naturalnych struktur. Estetyka zachwyca, ale to raczej urok małej galerii niż pełnego ogrodu.

Wizualnie Czar Natury to jeden z najpiękniejszych dodatków do The Sims 4, jest dopracowany, miękki w kolorystyce, pełen światła i organicznych form. Ale pod tą warstwą dekoracyjności wciąż kryje się znajoma struktura: świetny klimat, który aż prosi się o większą głębię.

Czy magia wystarczy, by zaczarować fanów?

Czar Natury to dodatek, który w wielu momentach przypomina o tym, za co gracze pokochali The Sims. Daje poczucie odkrywania, nie tyle nowych mebli, co nowego sposobu życia. Wróżki są jednocześnie potężne i kruche, a ich codzienność, spleciona z emocjami, przypadkiem i cyklem natury, potrafi wciągnąć na długie godziny.

Jednocześnie trudno nie zauważyć, że pod warstwą czaru i baśniowości kryje się dobrze znana struktura serii. Mechaniki są ciekawe, ale nie rewolucyjne, pomysły świeże, lecz nie zawsze rozwinięte. Kariera naturopaty z czasem traci tempo, system równowagi nie wpływa znacząco na decyzje, a wiele nowości pełni raczej funkcję estetycznego tła niż narzędzia do głębszej symulacji.

Mimo to Czar Natury ma coś, czego brakowało w wielu wcześniejszych dodatkach – konsekwencję. Wszystko, od drzewka umiejętności po styl wizualny, buduje spójną wizję świata, w którym natura naprawdę żyje. To dodatek, który nie zmienia zasad gry, ale przywraca jej oddech.

Dla jednych będzie to uroczy powrót do dawnych klimatów The Sims 3: Nie z tego świata. Dla innych, nieśmiała próba przywrócenia magii serii, która od dawna dryfowała w kierunku powtarzalności.
I choć nie wszystko w nim działa tak, jak mogłoby, trudno odmówić mu jednego: Czar Natury potrafi sprawić, że znów chce się wejść do świata simów i po prostu w nim pobyć.

Kod otrzymany od Electronic Arts. Tekst został w 100% oparty o moje własne doświadczenia z ww. tytułem.